Beter een vleermuis

Ze hadden het niet zien aankomen. Het 55+-echtpaar zat er goed, in hun ‘sloopwoning’ waar ze in het kader van leegstandsbeheer tegen een lage huur konden wonen. Het gaf ze de ruimte om hun schulden af te betalen die waren ontstaan in het doolhof van diverse toeslagen en regelingen. Schulden waar ze maar geen grip op kregen, zelfs niet nadat ze een afspraak hadden gemaakt met de ambtenaar ‘die alles kon overzien’. Die kon hen ‘helaas niet verder helpen.’ Maar het had hen niet ontmoedigd. De tering naar de nering zetten, handen uit de mouwen en de goedkope woning bood soelaas. In de krant lazen ze over de ruimtelijke ontwikkeling in de buurt waardoor hun pand in de toekomst zou moeten wijken, maar dat ging voorlopig niet door. Dus de sloop zou wel even uitblijven.

Niet dus. Onlangs viel onaangekondigd de brief op de mat. Het pand werd gesloopt, ze moesten binnen vijf weken hun spullen pakken en wegwezen. Vlak voor Kerst op zoek naar een nieuwe woning. De brief sloeg in als een bom. Waar konden ze met deze woningnood op zo’n korte termijn een betaalbare woning vinden? Hoe moesten ze dit regelen? Zouden ze nog dieper in de schulden raken?

Terwijl ze zich beraadden op een noodplan, hoorden ze een machine gaten maken in de buitenmuren van hun woning. Even dachten ze dat de sloop al was begonnen, maar dat was het niet. De gaten hadden te maken met herhuisvesting. Niet van hen, maar van de vleermuizen die het slooppand óók bewoonden. Die gaten zorgden ervoor dat de vleermuizen naar het mooie nieuwe onderkomen zouden vertrekken dat even verderop voor ze werd gebouwd. De Floraen faunawet beschermt de vleermuizen namelijk en zorgt ervoor dat ze niet dakloos worden, dat er een nieuwe plek voor ze wordt geregeld. Deze wet doet daarmee wat ze moet doen, waar ze voor bedoeld is. En daar kunnen we trots op zijn. Maar het steekt toch behoorlijk dat het echtpaar op straat wordt gezet. Zonder ondersteuning, zonder hulp, laat staan herhuisvesting. Ook al staat in de grondwet het ‘recht op wonen’. Deze mensen staan enkel met die brief in handen. Zich realiserend dat je in ons land soms beter een vleermuis kunt zijn dan een mens.

Erik Dannenberg - voorzitter van Divosa