Wat als de buurman honger heeft?

Sprank onderzoekt in deze editie de rol van gemeenten bij het thema eenzaamheid, een thema dat met recht een complex en veelkoppig monster wordt genoemd. Ik maak het graag nóg een beetje complexer en voeg er een dimensie aan toe: die van het zorgsysteem. Ons doorgeslagen geïndividualiseerde en geïndiceerde zorgdenken werkt namelijk eenzaamheid direct in de hand! We hebben een van de beste zorgsystemen ter wereld, maar het schiet zijn doel voorbij. Dat komt doordat het zo sterk gebaseerd is op indicaties en p maal q-financiering. Je krijgt pas zorg of ondersteuning als je, met diagnose, ziek bent of een probleem hebt. Zo niet, dan zoek je het zelf maar... lees verder

Wat doet het label ‘achterstandswijk’ met ons en wat heeft het met mij gedaan? Ik heb altijd te horen gekregen dat ik op achterstand stond en dat het opgroeien in mijn wijk – Presikhaaf in Arnhem – zwaar, moeilijk, lastig en een uitdaging zou worden. Maar wie zegt dat dit een achterstandswijk is? Wie bepaalt dat mijn wijk een achterstand heeft? Voor mij is het de mooiste wijk van het land! In mijn wijk heb ik geleerd om veerkrachtig te zijn, sociaal te zijn, mijzelf te verplaatsen in een ander en om te gaan met verschillende culturen en geloven. Daardoor voel ik me overal thuis. Ik heb geleerd over grenzen... lees verder

De partner verbieden om te werken of juist stalken op de werkplek. Autosleutels verstoppen en ruzie maken zodat iemand te laat op het werk verschijnt. Uit zogenaamde liefde of verstand van zaken de financiën beheren. Alle inkomsten en uitgaven controleren. Rekeningen achterhouden. De pinpas afpakken. Schulden maken en zonder afstemming de gezamenlijke inkomsten gebruiken om deze terug te betalen. Weigeren om persoonlijke eigendommen terug te geven na de echtscheiding. De financiële afwikkeling van de scheiding expres vertragen. Dit zijn allemaal voorbeelden van economisch geweld, een vorm van partnergeweld waarvoor in Nederland te weinig aandacht is. De pleger gebruikt tactieken om macht en controle uit te oefenen. De slachtoffers worden zo... lees verder

Iedereen die zelf of van dichtbij te maken heeft gehad met de ziekte kanker, weet het. Zo verwoestend als de kwaadaardige cellen zijn, zo verwoestend is ook de impact van de ziekte op andere levensgebieden. Kanker zet je wereld totaal op zijn kop, er is een periode vóór de diagnose en een periode erna. En die periodes verschillen als dag en nacht, niets is meer wat het was. In ziekenhuizen realiseren beleidsmakers zich dat steeds beter. Sinds enige tijd kunnen kankerpatiënten dan ook een regieverpleegkundige krijgen. Deze functietitel heeft een bijna bureaucratische bijklank, er zijn toch handen tekort aan de bedden, waarom dan regieverpleegkundige? Toch is de inhoud van de... lees verder