Het water heeft geen boodschap aan de grond die het niet meer kan opnemen en blijft komen. Ik fiets door het Hollandse landschap, de regen op mij, op het kalf, op de zwaan, op het nest in de boom. Ook vandaag is de grijze lucht ons aller moederland. Ooit droomde ik dat ik een vogel was die grote schepen met rijst, brood en speelgoed van haven naar haven navigeerde. Ik ben groot geworden en ben de vorst van de regenachtige tijden. De sporen die de fiets in het water achterlaat als de handtekening onder het decreet van mij en dat van de nieuwe lente: ‘We zullen blijven hopen.’ Ja, we... lees verder
Erdal Balci
- journalist, schrijver