Iedereen die zelf of van dichtbij te maken heeft gehad met de ziekte kanker, weet het. Zo verwoestend als de kwaadaardige cellen zijn, zo verwoestend is ook de impact van de ziekte op andere levensgebieden. Kanker zet je wereld totaal op zijn kop, er is een periode vóór de diagnose en een periode erna. En die periodes verschillen als dag en nacht, niets is meer wat het was. In ziekenhuizen realiseren beleidsmakers zich dat steeds beter. Sinds enige tijd kunnen kankerpatiënten dan ook een regieverpleegkundige krijgen. Deze functietitel heeft een bijna bureaucratische bijklank, er zijn toch handen tekort aan de bedden, waarom dan regieverpleegkundige? Toch is de inhoud van de... lees verder

De partner verbieden om te werken of juist stalken op de werkplek. Autosleutels verstoppen en ruzie maken zodat iemand te laat op het werk verschijnt. Uit zogenaamde liefde of verstand van zaken de financiën beheren. Alle inkomsten en uitgaven controleren. Rekeningen achterhouden. De pinpas afpakken. Schulden maken en zonder afstemming de gezamenlijke inkomsten gebruiken om deze terug te betalen. Weigeren om persoonlijke eigendommen terug te geven na de echtscheiding. De financiële afwikkeling van de scheiding expres vertragen. Dit zijn allemaal voorbeelden van economisch geweld, een vorm van partnergeweld waarvoor in Nederland te weinig aandacht is. De pleger gebruikt tactieken om macht en controle uit te oefenen. De slachtoffers worden zo... lees verder

De eerste weken van 2023 zijn voorbij. Dry January maakt plaats voor ‘gewoon’ februari en ik ben benieuwd welke goede voornemens het overleefd hebben tot dit moment. Niets mis met goede voornemens natuurlijk, maar ze zijn slecht vol te houden als ze eigenlijk nog berusten op een oude overtuiging. Als je (en dat is volgens mij superlink) denkt dat gezelligheid en alcohol onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, dan is een 0.0 biertje eigenlijk heel ongezellig. Dan gaat het van troostbiertjes drinken snel weer naar de oude gewoonte. Ook in het sociaal domein zijn we weleens geneigd tot dit soort schijnverandering. Bijvoorbeeld in de discussie over verlengde jeugdhulp. Niemand wil jongeren... lees verder

Een van de liefste boekjes in mijn boekenkast is klein en dun, met een goudkleurige kaft en de sprookjesachtige titel ‘Brieven aan de prinses’. Dertien jaar oud is het alweer, een bundeltje brieven van mensen die moeite hebben met lezen en schrijven. Gericht aan prinses Laurentien, de vrouw die al aan dichte hekken rammelde en op gesloten deuren bonsde om aandacht te vragen voor laaggeletterdheid toen dat onder beleidsmakers en politici nog lang niet in de mode was. (Lastig woord: laaggeletterdheid. Abstract begrip, vier lettergrepen, al die dubbele letters en die korte ei. Zo zouden de mensen om wie het gaat het nooit noemen als ze er zelf een woord... lees verder